محکم در آغوشم بگیر

دکتر سوزان جانسون مدیر موسسه‌ی زوج‌ و خانواده اتاوا در کانادا و مرکز بین‌المللی زوج‌درمانی هیجان‌مدار و همچنین استاد پژوهش‌گر برجسته در دانشگاه آلیانت سن دیگو و استاد روانشناسی بالینی دانشگاه اتاوا است. او عضو انجمن روانشناسی آمریکا نیز هست و برای آثار خود افتخارات بسیاری کسب کرده است، از جمله جایزه برجسته‌ی حوزه‌ی درمان زوج و خانواده از انجمن درمان خانواده و ازدواج آمریکا و جایزه‌ای هم برای تحقیق پیرامون درمان خانواده از آکادمی درمان خانواده آمریکا دریافت کرده است.

او به مشاوران EFT در سراسر دنیا آموزش می‌دهد و به ارتش آمریکا و کانادا و اداره آتش‌نشانی شهر نیویورک نیز مشاوره می‌دهد. سو با شوهر و دو فرزند خود در اتاوا زندگی می‌کند. برنامه‌های کمدی گیلبرت و سالیوان و مونتی پیتون، تانگوی آرژانتینی و کایاک‌سواری در دریاچه‌های شمالی کانادا را دوست دارد.

هفت گفت‌ و‌ گو برای یک عمر زندگی با عشق اثر سو جانسون برای تمام افرادی است که به دنبال عشق جاودان هستند. زن‌ها و مردها و به طور کلی هر فردی در هر موقعیت و فرهنگی که روابطش نیازمند اصلاحات باشد، می‌تواند از این کتاب بهره گیرد.

موضوعِ دعوای بین این دو نفر اصلاً مهم نیست. مهم این است که وقتی دو نفر به این پایه از اختلاف برسند به طور کلی نسبت به یکدیگر احساس کینه، احتیاط و میل به دوری پیدا می‌کنند و بعد از آن هر تفاوت یا اختلاف نظری را با دیدِ منفی نگاه می‌کنند و هر حرف بی‌ربطی که از هم بشنوند را تهدیدی از جانب طرف مقابل می‌دانند و هر حرکت مبهمی برای‌شان بدترین معنا را به همراه دارد. دچار ترس‌ها و تردیدهای بی‌دلیل می‌شوند و تمام‌وقت باید آماده‌ی دفاع از خود و دفع حمله‌ی طرف مقابل باشند. در این اوضاع حتی اگر بخواهند به هم نزدیک شوند هم نمی‌توانند. در باب این وضعیت فقط می‌توان آن ترانه‌ی انگلیسی را تکرار کرد که می‌گوید: وقتی تمام روز با هم بگو‌مگو داریم، چطور می‌توانیم شب که شد یکدیگر را ببوسیم

گاهی‌اوقات زن‌و‌شوهرها متوجه هستند که دارند حرف‌های ناراحت کننده‌ای به هم می‌زنند. مثلاً یکی‌شان می‌گوید قبل از اینکه شریک زندگی‌اش چیزی بگوید، دقیقاً از حرفِ دلِ او خبر دارد و می‌داند که قرار است مورد انتقاد قرار بگیرد. به همین دلیل قبل از آغازِ هر حرفی، دیواری دور خودش می‌کشد تا آتش دعوا دامن‌اش را نگیرد. این فرآیندها این‌قدر خودکار و تکراری شده‌اند که نمی‌توان از آن‌ها بیرون رفت یا جلو‌شان را گرفت. بیش‌ترِ زن‎وشوهرها متوجه اتفاقی که دارد در ارتباط‌شان می‌افتد نیستند.

با عصبانیت و احساس درماندگی سعی می‌کنند راهی برای حل مشکل‌شان پیدا کنند و همیشه به این نتیجه می‌رسند که طرف مقابل سنگدل و انعطاف‌ناپذیر است یا اینکه برعکس، مشکل را به‌سمت خود می‌تابانند و مثل کارول می‌گویند: «شاید این منم که واقعاً مشکل دارم. مادرم همیشه می‌گفت وای به حال اون کسی که عاشق تو بشه!» بعد نتیجه می‌گیرند که عشق دروغی بیش نیست و به هیچ‌کس نمی‌شود اعتماد کرد.