از دولت عشق

این کتاب بر این اصل استوار است که نوع بشر باید به دنبال بیداری معنوی خود باشد. این بیداری از طریق نوشتن نامه به فرشتگان نگهبان و ارسال عشق به همه مخلوقات این دنیا میسر می‌شود. به زبان ساده‌تر این میکروکتاب شیوه جدید تفکر مثبت و رسیدن به خواسته‌ها را به خوانندگان نشان می‌دهد. نویسنده برای اثبات عملی بودن این شیوه، پیام‌های گوناگونی که از سرتاسر دنیا دریافت کرده را در کتاب آورده است. او می‌گوید:
عشق در باطن شماست. شما می‌توانید از دولت عشق بهره‌مند شوید زیرا همه محبت و عشقی را که برای شفا و سلامت و توانگری و ثروت و شادمانی و سعادت نیاز دارید در باطن خود شماست. عشق الهی یکی از قوای ذهنی و معنوی خودتان است.

کاترین پاندر، زاده ی 14 فوریه ی 1927، فعال مذهبی و نویسنده ی آمریکایی است.پاندر پس از تحصیل در رشته ی تجارت، به دانشکده ی یونیتی مینیسترال رفت در سال 1956 با گرفتن مدرک در رشته ی تعلیم و تربیت فارغ التحصیل شد. او اولین کتاب خود را در اوایل دهه ی 1960 در آلاباما نوشت. پاندر سپس ازدواج کرد و به همراه همسرش به جنوب غرب ایالات متحده رفت. او پس از مرگ همسرش به سن آنتونیو رفت و به نوشتن کتاب ادامه داد.
او کلیسایی با عنوان «یکپارچه» تاسیس کرده که دنبال کنندگان زیادی در بین مسیحیان دارد. پاندر نویسنده کتاب‌های معنوی مختلفی از جمله «قانون شفا»، «قانون توانگری» و از دولت عشق است.

اگر می‌خواهید عشق به خداوند، طبیعت و مخلوقات را در دل خود تقویت کنید، از دولت عشق بهره‌مند شوید.

عشق از آن رو در دل شما به ودیعه گذاشته نشده تا همانجا بماند. مادامی که عشق را به دیگران نبخشایید، چیزی که در دل دارید، عشق نیست.
زخم ها و آزارهای گذشته و حال را ببخشایید؛ فقط به خاطر خودتان. و گرنه روحتان می فرساید و به تباهی کشیده می شود.
بار تو، وزن سنگین همه ی معایبی است که در دیگران یافته ای. پس دیگر چرا گله می کنی؟ مگر خودت این معایب را نیافته ای و کشف نکرده ای؟ پس تماما متعلق به خود توست.

بانویی از ایندیانای غربی برایم نوشت: "پس از آن که کتاب از دولت عشق را خواندم، در اکثر اوقات کلام عشق الهی را تکرار می‌کنم. با وجود آنکه از همسرم جدا شده‌ام و ناچار هستم به تنهایی مایحتاج زندگی خود و فرزندانم را تامین کنم، اما به لطف عشق الهی هیچ‌گاه کم و کاستی در زندگی نداشته‌ایم و برکت و ثروت همواره به طور شگفت‌انگیزی در زندگی ما وجود داشته است.

زمانی که حتی یک دلار نیز نداشتم، به لطف عشق الهی، توانستم خودرویی چهار هزار دلاری بخرم. مدت‌ها بود که نیازمند یک خودرو بودیم، اما چون شوهری نداشتم که بتوانم روی کمک او حساب کنم، از خرید آن می‌ترسیدم. پس از هزینه‌هایی مانند اجاره خانه و خورد و خوراک و لباس، مبلغ قابل توجهی برایم نمی‌ماند که بتوانم از محل آن برای خرید خودرو هزینه کنم. به جز یک دهم درآمدم که ابتدای هر ماه وقف کارهای خداپسندانه می‌کردم، پس‌انداز دیگری در این دنیا نداشتم.